Chirurgia stomatologiczna
Prosty zabieg chirurgiczny polegający na przerwaniu ciągłości włókien ozębnej, łączącej ząb z kością, po czym wyjęcie go z zębodołu. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu. Wskazaniami do ekstrakcji zębów są generalnie stany chorobowe nie nadające się do leczenia zachowawczego. Należy pamiętać, iż ekstrakcja zęba jest ostatecznością i dokładam wszelkich starań, aby do tego nie dopuścić. Pożądaną czynnością bezpośrednio po ekstrakcji jest wykonanie regeneracji utraconej tkanki kostnej oraz zębodołu. Działania te powstrzymują zanikanie kości wyrostka zębodołowego, co umożliwia w przyszłości prawidłową rekonstrukcję utraconego zęba za pomocą implantów.
Odsłanianie zębów zatrzymanych jest pierwszym etapem leczenia ortodontycznego, które ma na celu prawidłowe ustawienie tych zębów w łuku zębowym. Zębem zatrzymanym jest każdy ząb stały, który pozostaje w kości po okresie fizjologicznego wyrzynania. Najczęściej ulegają zatrzymaniu dolne trzecie zęby trzonowe tzw. zęby mądrości, górne kły, górne zęby mądrości, górne i dolne siekacze przedtrzonowe.
Resekcja korzenia zębowego jest zabiegiem wykonywanym najczęściej w przypadku niepowodzenia leczenia endodontycznego i dotyczy zębów jednokorzeniowych głównie siekaczy i kłów, chociaż wykonywany jest również w przypadku przedtrzonowców i trzonowców. Zabieg polega na odcięciu wierzchołka korzenia zęba i dokładnym usunięciu zmian okołowierzchołkowych. Część chirurgiczną zabiegu poprzedza szerokie opracowanie i szczelne wypełnienie kanału korzenia metodami przyjętymi w stomatologii zachowawczej. Ranę zaszywa się i pozostawia do zagojenia. Otwór po wyciętym okienku kostnym i usuniętym wierzchołku korzenia można uzupełnić preparatami kościotwórczymi, które w znacznej mierze przyśpieszają gojenie się kości. Zabieg jest wykonywany w znieczuleniu.
Hemisekcja to nic innego jak odcięcie połowy zęba. Celem zabiegu jest usunięcie korzenia zęba wielokorzeniowego wraz z odpowiadającą częścią koronową. Zmiany zapalne przy wierzchołku jednego z korzeni to potencjalne źródło zakażenia dla organizmu. Wykonanie takiego zabiegu zapobiega usunięci zęba w całości. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu miejscowym.
Niektóre górne zęby sięgają do zatoki szczękowej. Po usunięciu takich zębów powstaje połączenie między jamą ustną a zatoką szczękową, które musi zostać chirurgicznie zamknięte. W przypadku stwierdzenia połączenia ustno-zatokowego wskazane jest wykonanie pantomogramu i/lub zdjęcia zatok obocznych nosa. Następnie należy wykluczyć obecność stanu zapalnego w zatokach szczękowych, torbieli, korzenia zęba lub innego materiału. Jeśli powyższych nie stwierdza się, należy wykonać plastykę połączenia ustno-zatokowego przez usunięcie dziąsła i przesunięciu go tak, aby zamknąć otwór do zatoki powstały po usunięciu zęba. Rana zostaje zaopatrzona szwami na kilkanaście dni. W tym czasie pacjenta obowiązuje ścisłe przestrzeganie wskazań i kontrola radiologiczna zatok przez kilka tygodni po zabiegu.
Jest to zabieg wykonywany u pacjentów, u których jest zbyt płytki przedsionek jamy ustnej. Wpływa to na powstanie np. recesji dziąsła lub może znacznie utrudniać lub wręcz uniemożliwiać protezowanie.
Wędzidełko jest pasmem tkanki łącznej przyczepionym do tylnej części wargi górnej i do dziąsła tuż nad górnymi siekaczami. Podczas ruchów wargą pociąga ona wędzidełko a z nim dziąsło, powodując odsłonięcie szyjek i korzeni zębów. Może być to także przyczyną powstawania tzw. przerwy między jedynkami. Zabieg jest krótki i bezbolesny. Nie powoduje większych dolegliwości.
Chirurgia przyzębia są to zabiegi wspomagające leczenie schorzeń przyzębia – paradontozy. Podstawowym zabiegiem jest tu kiretaż otwarty. W czasie zabiegu po odsunięciu dziąseł lekarz dokładnie oczyszcza kość i wewnętrzną powierzchnię śluzówki dziąsła z ziarniny zapalnej, która niszczy struktury przyzębia, usuwa też kamień poddziąsłowy zawierający liczne bakterie i ich toksyny oraz powierzchniową warstwę cementu korzeniowego, który też jest zmieniony chorobowo. Przy tak zaawansowanej postaci choroby mamy często do czynienia z ruchomością zębów. Na tym etapie istotną sprawą jest stabilizacja zębów, osiągana szynowaniem.
Przeszczep kości to chirurgiczny zabieg, który uzupełnia brakującą kość specjalnym materiałem, aby utrzymać wyrostek zębodołowy. Zabieg przeszczepiania kości autogennej jest bardzo pomocny w implantacji, jeżeli ilość kości w miejscu planowanego zabiegu jest niewystarczająca. Niekiedy stosuje się połączenie przeszczepu kości autogennej z materiałami kościozastępczymi. Celem augmentacji kości jest odtworzenie pierwotnego poziomu kości w miejscu ekstrakcji zęba lub nawet podniesienie poziomu kości, zamykanie ubytków kostnych w tym rozszczepów.
Torbiele to przestrzenie, które są wypełnione płynem. Występują w kościach lub tkankach miękkich wyścielone komórkami nabłonka. Torbiele mają tendencję do powolnego, lecz stałego wzrostu. Właśnie z tego względu torbiele się usuwa. W jamie ustnej występują różne formy torbieli związanych z obecnością zębów (torbiele zębopochodne).
